روند کاهشی قیمت‌های جهانی محصولات فولادی در حالی همچنان ادامه دارد که به نظر می‌رسد دولت و فولادسازان ناچار باید اقدامی برای مقابله با این موج در پیش گیرند. صنعت فولاد در حالی در این بزنگاه قرار گرفته است که به علت کاهش قیمت‌های جهانی، نرخ محصولات وارداتی به کشور به مراتب ارزان‌تر از محصولات داخلی تمام شده و واردات را توجیه‌پذیر میکند. با توجه به قیمت‌های فعلی فولاد در بازارهای جهانی و همچنین نیاز دولت به کسب درآمد از دریافت تعرفه‌های واردات، به نظر می‌رسد در آینده‌ای کوتاه‌مدت شاهد سیل واردات کالاهای فولادی به کشور باشیم. یک کارشناس صنعت فولاد با اشاره به این نکته که به‌دلیل اتکا ایران به درآمدهای نفتی، با افت قیمت نفت ما شاهد کاهش هزینه‌های انرژی در کشور نیستیم، می‌گوید: در ایران روندی که اتفاق می‌افتد عکس چیزی است که در دنیا شاهد آن هستیم، زیرا دولت برای جبران کاهش قیمت نفت به عنوان منبع درآمد خود مجبور به فروش انرژی با قیمتی بالاتر در بازار داخلی است بر این اساس تولیدکنندگان نمی‌توانند چندان به کاهش هزینه انرژی امیدوار باشند. رضا زائر حیدری در ادامه به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: در ایران هزینه‌های تولید مدام با رشد همراه هستند، برای مثال در ابتدای هر سال تمام هزینه‌های تولیدکنندگان با 20 درصد افزایش همراه می‌شود که هزینه‌های انرژی نیز از جمله آنها هستند.
در حال حاضر میلگردهای آجدار BS 500 (میانگین سایز16) حدود 245 دلار در فوب چین قیمت می‌خورد. با در نظر گرفتن تعرفه فعلی واردات، قیمت تمام شده این کالا در بندرعباس یا بندر امام با احتساب هزینه‌های تخلیه، عوارض و هزینه بندری حدود 1160 تومان در هرکیلو تمام خواهد شد. زائرحیدری در ادامه با اشاره به پایین‌تر بودن قیمت کالاهای فولادی وارداتی می‌گوید: به نظر می‌رسد حالا عده‌ای در حال حساب و کتاب کردن میزان سود واردات فولاد به کشور هستند، با این تفاسیر بعید نیست که بین یک تا دو ماه آینده شاهد موج واردات کالاهایی به کشور باشیم که تعرفه‌های فعلی به هیج عنوان مانعی تاثیرگذار برای ورود آنها به کشور نیست.
به گفته فولادسازان بسیاری از واحدهای تولیدی حالا و در بهترین شرایط در نقطه سر به سر قرار دارند و بسیاری دیگر از واحدها نیز با زیان به تولید خود ادامه می‌دهند. این شرایط در حالی بر واحدهای تولید فولاد کشور حاکم است که بازار داخلی در راکدترین حالت خود قرار دارد. پیش‌بینی کارشناسان این است که با ادامه داشتن کاهش نرخ‌های جهانی، خطر واردات در کمین بازار و تولید کم‌جان داخلی فولاد قرار گرفته است. حال با تمام این تفاسیر باید دید آیا فولادسازان درحالی‌که هزینه‌های تولید آنان ثابت است قادر به کاهش بیشتر قیمت‌ها برای رقابت با تولیدات فولادی خارجی و حفظ بازار داخلی خواهند بود یا دولت در فرصت باقی‌مانده اقدام به افزایش تعرفه‌های واردات یا اعمال سیاست‌هایی برای حفظ تولید و بازار داخلی خواهد کرد.
منبع:دنیای اقتصاد