رنسانس دوران خرد گرایی در تاریخ اروپا بود. دورانی برای گذار بین سده‌های میانه (قرون وسطی) و دوران جدید که از فلورانس در ایتالیا آغاز و به عصر روشنگری در اروپا انجامید.
صنعت فولاد ایران را از این جهت می توان به رنسانس شبیه دانست که طی کمتر از 10 سال آینده می توان شاهد بهبود قیمت تمام شده و کیفیت محصولات تولیدی بطور خیره کننده ای بود.
در این بین نگرانی این است که ساختار کنونی صنعت می تواند خود را با تغییرات وفق دهد؟
صنعت فولاد ایران شاهد دوران خردگرایی است که بر اساس ان از تکنولوژی یا فنآوری های مناسب در محل مناسب خود استفاده می شود به عنوان مثال تکنولوژی Finex یک تکنولوژی کاملا مناسب برای تولید فولاد در ایران است.
فاینکس تکنولوژی است که در آن از زغالسنگ معمولی به جای کک و سنگ‌آهن با عیار کمتر به جای کنسانتره و گندله به عنوان خوراک استفاده می شود و با توجه به حجم بالای سنگ آهن و زغالسنگ در کشور، این تکنولوژی مناسب است.
این موضوع درکنار عدم وجود محدودیت در احداث کارخانه ها همجوار با آب دریا و نیز احداث واحدهای احیاء مستقیم با مشارکت بخش خارجی امکان تولید فولاد با قیمت تمام شده بسیار پایین تر از فرایند های فعلی را برای ما فراهم می کند.
در آینده همچنین شاهد تاسیس واحد های پیوسته نورد و فولاد سازی خواهیم بود که به دلیل کاهش ضایعات و افت مصرف انرژی، قیمت تمام شده پایین تری خواهند داشت.
نتیجه این خواهد بود که در آینده نه چندان دور، در صنایع فولاد ایران شاهد رقابت میان صنایع جدید و صنایع قدیمی فولاد خواهیم بود که شرایط فعالیت را برای کارخانه های دارای تکنولوژی های قدیمی یا کارخانه هایی که با محدودیت های آب یا مشکلات لجستیکی و هزینه های حمل بالا روبرو هستند مشکل خواهد کرد.
از اینرو بخشی از ظرفیت های قدیمی رو به تعطیلی و توقف تولد خواهند رفت مگر آنکه این واحدها با همان سرعتی که کارخانه های جدید در حال احداث هستند، مدرن و به روز شوند.
این اتفاق در چین، اروپا و ایالات متحده هم روی داده بنابر این در ایران نیز دور از انتظار نیست.
در ساخت واحدهای فولادی، مهم ترین عامل تکنولوژی و محل مناسب است که در هر دو این موارد تا کنون دقت لازم نداشته ایم درحالی که برای سرمایه گذاران خارجی این دو موضوع اهمیت ویژه ای دارد و وقت آن رسیده که در مورد آنها اندیشیده و تصمیم دیگری اتخاذ کنیم.
برای مثال تصمیم شجاعانه شرکت شوگانگ در چین قبل از المپیک پکن درخصوص انتقال بسیاری از تاسیسات خود را به کنار دریا سبب شد اکنون شرایط مطلوبی داشته باشد درحالی که اگر در پکن باقی می ماند احتمالا فعالیت آن متوقف می شد.
در اصل چهارم کایزن نیز این موضوع مدنظر قرار گرفته است. وی معتقد است " اگر مرتكب اشتباه شدید، بلافاصله در صدد رفع اشتباه برآیید".
ما نیز متوجه اشتباه خود شده ایم و باید آن را رفع کنیم که این موضوع مستلزم تغییر دیدگاه مسئولان در این خصوص است.
رضا زائر حیدری
منبع:معدن24