دیروز رییس کل بانک مرکزی ایران در آمریکا بیاناتی را مبنی بر وجود مشکل در ایجاد ارتباطات مالی با بانکهای دیگر دنیا مطرح و در داخل کشور بهانه ای را دست منتقدین داد تا به برجام و نتایج ناشی از آن بتازند. ولی حقیقت ماجرا چیست؟
همانگونه که می دانید سوئیفت در واقع یک سیستم نرم افزاری پیام رسان بین بانکهای دنیاست که از طریق آن سیستم پیامهای سوئفتی شامل ابلاغ یا پرداخت اعتبارات اسنادی یا پیامهای انتقال وجه به بانکهای کارگزار ارسال و ابلاغ می گردد. لازمه تکمیلی کار این است که بین بانکهای ایرانی و بانکهای دیگر جهان که اصطلاحا بانکهای کارگزار نامیده می شود روابط کارگزاری ایجاد شود تا بانک کارگزار به پیامهای ارسالی بانک مبدا عمل کند. ایجاد روابط کارگزاری بمعنای قبول تعهدات همدیگر بین دو بانک است.
با این توضیح چنانچه بانکهای کشور به شبکه سوئیفت اگر متصل هم باشند ولی بانکهای دنیا از ایجاد روابط کارگزاری با بانکهای ایرانی سرباز بزنند در عمل سوئیفت کارایی نخواهد داشت. در حال حاضر تمامی بانکهای ایرانی به شبکه سوئیفت متصل شده اند و امکان ارسال پیامهای سوئیفتی وجود دارد ولی مشکلی که هنوز حل نشده است همانا ایجاد روابط کارگزاری با بانکهای مطرح دنیاست که عمدتا بانکهای معروف دنیا به دلیل ترس از جریمه های آتی توسط دولت آمریکا، حاضر به ایجاد روابط کارگزاری با بانکهای ایرانی نشده اند.
به گزارش استیل ایران به نقل از اقتصادنیوز، به طور طبیعی هر بانکی حدودا با 300 الی 400 بانک دیگر دنیا معمولا باید روابط کارگزاری ایجاد کند تا بتواند در تمامی نقاط دنیا امور ارزی مشتریان خود را پشتبیانی کند و بدیهی است ایجاد روابط کارگزاری با این تعداد از بانکهای دنیا در شرایط طبیعی هم زمان بر است چه اینکه شرایط بانکهای دنیا بخاطر ترس از اقدامات احتمالی آمریکا در رابطه با معامله با ایران شرایط عادی هم نیست. انتقادی که در حال حاضر وجود دارد آن است که آمریکاییان به بانکهای دنیا بابت عدم جریمه شدن در نتیجه معامله با ایران، باید اطمینان خاطر دهند.