یکی از ویژگیهای مهم بازار در روزهای گذشته را باید نوسان قیمتها بهشمار آورد زیرا ابتدای هفته گذشته روند عمومی بازار افزایشی و سپس وارد یک فاز کاهشی جدید شد تا جایی که پایان هفته گذشته را با افت قیمتها سپری کردیم. این وضعیت را باید در شرایطی لحاظ کرد که قیمت اغلب مصنوعات فولادی تا ابتدای خردادماه در مسیر افت قرار داشت ولی در ماه جاری شاهد دو پله رشد قیمتها بودیم، هرچند که پله اول آن حالت رفت و برگشتی داشت یعنی بخشی از رشد قیمتها مجددا خنثی شد؛ هرچند که هماکنون نیز شاهد رشد مجدد نرخها در بازار آزاد هستیم.
با توجه به نوسانات قیمت پیشین، ریسک خرید در بازار افزایش یافته یعنی کمتر فعال بازاری برای کسب سود از معامله، سفتهبازی، واسطهگری و حتی خردهفروشی اقدام به خرید گسترده کرد که در نهایت به پایین بودن موجودی انبارها منجر شد. البته باید فرارسیدن ماه مبارک رمضان را نیز در نظر گرفت زیرا بهصورت سنتی حجم فعالیت در بازار کاهش یافته و همچنین خرید و فروش دیگر جذابیت پیشین را نخواهد داشت.
با توجه به این وضعیت و البته در کنار وجود تقاضای موثر در زیر پوست بازار، شرایط برای التهاب قیمتها مساعد بوده که البته در روزهای اخیر و دقیقتر در روزهای یکشنبه و دوشنبه شاهد رشد قیمتها با پرچمداری افزایش بهای میلگردهای نوردی بودیم. افزایش قیمتها از سوی برخی واحدهای فروش و کارخانجات نسبتا کوچکتر، بستهشدن کانال فروش و موکول کردن معاملات به روزهای آینده مواردی بود که در نهایت به رشد قیمتها منجر شد.
هرچند که رشد قیمتها در روزهای اخیر هنوز چندان هم محسوس و جدی نبوده ولی میتواند تا اواسط ماه مبارک رمضان ادامه داشته باشد یعنی میتوان به سطوح قیمتی بالاتری دست یافت ولی برای این ادعا به شواهد بیشتری نیاز داریم. این رشد قیمتها بازهم یک واقعیت دیگر را از بازار فولاد به همگان نشان داد و آن وجود تقاضای موثر یعنی خریدهای پروژهای یا خودنمایی لیستهای خرید عمده در بازار فولاد است که از بهبود بنیادین بازار حکایت میکند. از طرف دیگر باید به این واقعیت نیز اشاره داشت که در صورت هماهنگی و همکاری بین تولیدکنندگان اصلی میتوان سادهتر از گذشته بازار را مدیریت کرد زیرا به نسبت دی و بهمن سال گذشته و کف تاریخی قیمتها، وضعیت بازار تغییر بسزایی داشته یعنی میتوان به ترسیم چهرهای جدید از بازار فولاد امید داشت. از طرف دیگر باید گفت که پایین بودن موجودی انبارها بهصورت نسبی فضای مدیریت بیشتری را برای تولیدکنندگان اصلی فراهم کرده زیرا دیگر یک واسطه آهن در بازار نمیتواند با در اختیار داشتن چند تن فولاد یا یک یا چند ظرفیت محصول تولید شده در انبار تهران یا شهرستانها، خود بهعنوان بخشی از عوامل تعیینکننده نرخ در بازار موضعگیری کند هرچند که این فرد خود نیز شاید از نقش خودش در تعیین قیمتها مطلع نباشد. نکته دیگر را نیز میتوان در کاهش حجم تولید واحدهای نوردی دانست، زیرا در روزهای اخیر و با کاهش قیمتها، حجم تولید واحدهای نوردی به شدت کاهش یافت که البته یکی از دلایل آن را نیز باید در بالا بودن نسبی بهای شمش دانست. این ویژگی یعنی کاهش حجم عرضهها در بازار فولاد نیز دلیل دیگری بود برای رشد قیمتها هرچند که فضا را برای بازارسازی نیز فراهم کرد. البته درخصوص تقاضا باید به این نکته نیز اشاره کرد که هماکنون شاهد خودنمایی قدرتمندانه تقاضا همچون اسفندماه سال گذشته نیستیم زیرا پلههای رشد قیمتها شتاب چندانی نداشته و با جهش اعجابآور قیمتها نیز روبهرو نشدیم، بنابراین بازگشت به قیمتهای پایان فروردینماه و نرخهایی نزدیک به 1800 تومان در کوتاهمدت آن هم در ماه مبارک رمضان دور از ذهن خواهد بود؛ هرچند که ادامه افزایش نرخها با آرامش و در طول زمان میتواند محقق شود. البته این ادعا تنها یک احتمال است زیرا شواهدی قطعی و متقن از رشد قیمتها در کوتاهمدت هنوز مخابره نشده است.
باز هم پای شمش در میان است؟
با افزایش قیمت میلگرد در بازار داخلی از ابتدای هفته جاری شاهد رشد بهای شمش نیز بودیم یعنی این کالا از پایه 1200 تومانی، هماکنون به پایه 1300 تومانی وارد شده و ممکن است برای برخی از محصولات حتی نرخهایی بالاتر نیز پیشنهاد شود. البته باید به این نکته اشاره کرد که نوسان بهای شمش در روزهای اخیر جدیتر از تغییرات قیمت میلگرد ثبت شده که باعث میشود خود شمش نیز در تغییر قیمتها نقش فعالتری از قبل ایفا کند.
شائبه وجود شمش در انبارهای کارخانهها، عقبنشینی واحدهای نوردی از خرید شمش، الزام تولیدکنندگان شمش به پیشنهاد نرخهایی پایین از سوی برخی از واحدهای تولیدی، عدم تغییر جدی هزینه تولید در روزهای اخیر در کنار نوسان محسوس آن در هفتههای گذشته و برخی دیگر از شایعات و گفت و شنودها را میتوان از حاشیههای معامله شمش در روزهای اخیر به شمار آورد. نکته مهمی که بر دو بازار شمش و میلگرد به یک میزان تاثیر میگذارد فاصله بهای شمش و میلگرد است، زیرا دقیقا نشاندهنده سودآوری و حتی هزینه تولید واحدهای نوردی است. در روزهای اخیر این فاصله قیمتی حتی به بیش از 200 تومان در هر کیلوگرم نیز رسید که برخی از واحدهای نوردی با استفاده از این موقعیت، حجم خرید خود را افزایش داده و جایگاه قدرتمندتری را در بازار فولاد برای خود ایجاد کردند. پس از افزایش حجم خرید خود نیز از افزایش قیمتها حمایت کرده و سودی مضاعف را به دست آوردند. حال باید به این نکته نیز اشاره کرد که فاصله قیمتی بین شمش و میلگرد باز هم کاهش یافته؛ یعنی رشد قیمتهای شمش سریعتر از میلگرد بوده و فاصله قیمتی شمش و میلگرد، باز هم کاهش یافته است. البته این موارد به تمامی واحدهای تولیدی باز نمیگردد و تعداد محدودی از فعالان این عرصه را در بر گرفته اما باید گفت که بر تمامی بازار تاثیر خواهد گذارد. با توجه به این موارد یعنی کاهش مجدد فاصله شمش و میلگرد، ممکن است فشار مضاعفی از سوی بازار شمش به بازار میلگرد وارد شود و پتانسیل جدیدی را برای رشد قیمتها ایجاد کند. این در حالی است که در صورت عدم هماهنگی رشد قیمتها با افزایش تقاضای واقعی، ممکن است رشد بهای شمش تنها به زیان واحدهای نوردی تمام شده تا جایی که این قبیل تولیدکنندگان نتوانند رشد قیمت تمامشده خود را به مصرفکننده منتقل کنند. وقوع این شرایط قطعا به کاهش مجدد حجم تولید منجر خواهد شد و بازار را شکنندهتر از وضعیت فعلی ترسیم خواهد کرد. البته رفتار گذشته فعالان بازار شمش نشان داده است که در صورت کاهش قیمت میلگرد یا افت حجم فروش، به سرعت موضع خود را تغییر داده یعنی با کاهش قیمتها حالت منعطف تری به خود گرفتهاند بنابراین پتانسیل افزایش قیمت میلگرد متاثر از رشد بهای شمش میتواند کم اثر ظاهر شود هرچند که باز هم تقاضای موثر برای کل بازار تعیین تکلیف خواهد کرد.
منبع:دنیای اقتصاد