سالهاست سخن از طرح جامع فولاد داریم، برنامههای بلندپروازانه که حاصل ژرفاندیشی اصحاب این صنعت است، لیکن عموما «انشاءاللهها» نهایتا به «متاسفانه» تبدیل میشود و دریغا که آسیبشناسی نمیکنیم که حداقل از تکرار آن پرهیز کنیم. مدتهاست از مزیت تولید فولاد در کشور سخن میگوییم و اظهار میکنیم که گاز داریم، سنگآهن و نیروی انسانی ماهر داریم، ولی بهرغم همه این موارد نتیجه نادرست میشود. در واحدهای مختلف فولادسازی، بارها و بارها سخن از کاهش مصرف انرژی، کاهش مصرف آب، کاهش قیمت تمامشده، کاهش نیروی انسانی در مقابل هر تن تولید و خبرهای خوب از این نوع گفته و شنیدهایم، اما باز در رقابت با سایر کشورهای تولیدکننده احساس ایمنی اقتصادی نداریم. در مورد چشمانداز فولاد به نظر میرسد که فولاد در سال پیشرو میتواند شکوفایی را در پیش داشته باشد چون با توجه به حل مشکلات تحریم، احتمال بهبود اوضاع اقتصادی و توسعهای در نیمه دوم سال وجود دارد.
با توجه به اینکه در سال پیشرو دوره قیمتهای جهانی اندکی ترسیم شده به نظر میرسد وضعیت بازار فولاد در سطح نرمال فعلی خواهد ماند و نمیتواند برای فولادسازان سال نگرانکنندهای باشد. در سال پیشرو باید کارخانهها و شرکتهای فولادی دوباره بر اساس عقلانیت و منطق سعی در تجدید ساختار خود داشته باشند و قبول کنند که باید به عنوان یک بنگاه اقتصادی فعالیت کنند نه مانند دهه گذشته که در برخی موارد جهت ایجاد اشتغال کاذب، به ریشه شغل و شاغل ضربه زده شد. گسیل واحدهای فولادی به سمت مرزهای جنوبی کشور و همچنین نزدیک شدن آنها به مناطق تامینکننده مواد اولیه، کاهش قیمت تمام شده را در پی دارد. موارد فوق همه نشان از این دارد که فولاد در سال پیشرو در کشور ما شرایط نسبتا خوبی خواهد داشت. اما فراموش نکنیم که در مواردی به تعرفه وابسته شدهایم و سیاستهای بلندمدت را از یاد بردهایم، نباید به قیمتهای بالا وابسته شویم و به هنگام کاهش قیمتها نگران شویم. با شرایط بینالمللی خود را تطبیق نمیدهیم. تحریم درحال اتمام است ولی «خود تحریمی» هنوز پابرجا است. سلیقهها هنوز بسیار فعالتر از سیستمها کار میکنند و نمونههای دیگری از این نوع. ناگزیرم که ابراز کنم به دلایل فوق که ربطی به سال و ماه ندارد ما هیچگاه انتظار یک شرایط مطلوب را نخواهیم داشت حتی در سال پیشرو.
مسعود ابکاء
عضو هیات عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی
منبع:دنیای اقتصاد