صنعت فولاد که به‌عنوان صنعتی راهبردی و مادر در جهان شناخته شده است، می‌تواند نقشی زیربنایی در ارتقای رفاه و اقتصاد هر کشور داشته باشد و سهم بالایی را در اشتغال به خود اختصاص دهد، زیرا در زنجیره ارزش‌افزوده فولاد برآورد شده که افزون بر ۵۰میلیون نفر را در سطح جهان به خود جذب کند.
در عین حال واقعیت آن است که صنعت فولاد یکی از حلقه‌های توسعه صنعتی کشورها به‌شمار می‌رود و برای توسعه در این مسیر باید برنامه‌ریزی منسجمی در پیش گرفت. ایران با توجه به معادن سنگ‌آهن و انرژی فراوان این ظرفیت را دارد که به یکی از کانون‌های اصلی تولید فولاد در جهان تبدیل شود که البته این امر مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و منسجم در این زمینه است. یکی از مهم‌ترین اقدام‌هایی که در بلندمدت برای صنعت فولاد مهم تلقی می‌شود و می‌تواند به همراه خود بیشترین ارزش‌افزوده را برای این صنعت به همراه بیاورد، تکمیل زنجیره فولاد است. همان‌گونه که در سند برنامه راهبردی وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت برای سال ۱۴۰۴ نیز پیش‌بینی شده است، باید در این مدت، ۵۵میلیون تن شمش آهن با در نظر گرفتن زنجیره ارزش به‌طور متوازن و نسبی تولید کرد.
مراحل مختلف تکمیل زنجیره فولاد پس از سنگ‌آهن که از معدن استخراج می‌شود، شامل تبدیل سنگ‌آهن به کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی، شمش و محصولات فولادی است، از این‌رو باید در تاسیس و ایجاد یک واحد فولادی تمام این زنجیره را در نظر گرفت تا با بهره‌گیری کامل از این زنجیره به بیشترین میزان ارزش‌دهی رسید. بنابراین در راستای اقتصاد مقاومتی که بر اقتصاد درون‌زایی تاکید دارد، تکمیل زنجیره فولاد یکی از اقدام‌های اساسی به‌شمار می‌رود. البته در تکمیل این زنجیره باید موضوع تامین آب که موضوعی اساسی برای صنعت فولاد به‌شمار می‌رود را در نظر گرفت.