مدیرعامل شرکت آهن و فولاد غدیر ایرانیان معتقد است: در صورت محقق شدن تولید 55 میلیون تن فولاد در سال 1404، باید اقدامات لازم برای صادرات 20 میلیون تنی فولاد را مهیا کرده تا از رقبا عقب نمانیم.
اسد‌اله فرشاد درباره حضور اخیر شرکت آهن و فولاد غدیر ایرانیان در نمایشگاه آنکیروس، آنوفر و ترک کست 2016 ترکیه توضیح داد: همانطور که می‌دانید توانمندی‌های صنعت و معدن ترکیه تلاش میکند در هر شرایطی خود را خوب نمایش دهد. در نتیجه در عرصه ساخت و ساز و همچنین صنایع آهن و فولاد و فلزات رنگی شاهد حرکت‌های جدید در توانمندی‌های ترکیه هستیم.
وی ادامه داد: پتانسیل صنعتی و معدنی ما در ایران یک پتانسیل بی‌نظیر است اما ترکیه برای استفاده از پتانسیل‌های خود تلاش کرده و با ارائه غرفه‌های زیبا و تبلیغات، توانسته سهم بازار بیشتری را از آن خود کند و صادرات صنعتی خود را توسعه داده است. به همین دلیل ما نیز باید تلاش کرده تا حضورمان در نمایشگاه‌های بین‌المللی براساس توانمندی‌های صادراتی باشد.
مدیرعامل شرکت آهن و فولاد غدیر ایرانیان با اشاره به این موضوع که برخی از شرکت‌های ایرانی به ویژه شرکت‌های معدنی صادرکننده مواد معدنی حاضر در نمایشگاه مخاطبان خوبی داشته و توانستند سهمی از بازار بدست آورند، افزود: شرکت‌های سرب و روی کالسیمین، مجموعه مس، جهان فولاد سیرجان، آهن و فولاد غدیر ایرانیان، همچنین ایرالکو و شرکت‌های مجموعه میدکو فروآلیاژ‌ها و ... که در بخش صنعتی و معدنی فعال هستند حضور خوبی در نمایشگاه داشتند. البته به اعتقاد من آن بخشی که می‌توانست در این نمایشگاه حضور داشته و سهمی از بازار را بدست آورد، بخش فعالیت‌های فنی و مهندسی و شرکت‌های نرم‌افزاری و شرکت‌هایی بود که می‌توانستد در بخش ابزار دقیق به ویژه الکترونیک به دلیل توانمندی بخش‌های صنعتی کشو در چند سال گذشته، سهمی از بازار را در اختیار گیرند.
فرشاد درباره استانداردهای نمایشگاه‌های ترکیه در مقایسه با نمایشگاه‌های ایران اظهار کرد: نباید فراموش کرد کشور ترکیه یک پتانسیل تولید 50 میلون تنی فولاد را در اختیار دارد. این در حالی است که صنعت فولاد آن از ما عقب‌تر بود و پس از ما کار در این صنعت را شروع کرد اما امروز ظرفیت‌های ما در صنعت فولاد نصف ظرفیت‌های ترکیه است.
وی با اشاره به اتفاقات اخیر در بازار آهن و فولاد دنیا و رکودی که این بازار با آن مواجه بود، افزود: در چنین شرایطی صنعت فولاد ترکیه به سرعت ظرفیت‌های خود را تقلیل و تولید خود را به 35 میلیون تن رساند. این موضوع حاکی از آن است که سهم بازار صادراتی آن با کاهش همراه شده است. اتفاقات اخیر در ترکیه باعث شد که پروژه‌های ساختمانی در این کشور متوقف شوند. به تعبیری می‌توان گفت این صنعت تحت تاثیر مسائل سیاسی قرار گرفته است و متاثر از دخالت‌های سیاسی بیرونی بوده است. کما اینکه در حال حاضر ترکیه به عنوان یک پتانسیل قرار گرفته در کنار اروپا و بازار اروپا می‌تواند بالقوه سهم قابل توجهی از بازار اروپا را به خود اختصاص دهد اما رقبای آن می‌توانند منتظر تحمیل برخی بحران‌ها بر شرایط صنعتی و بازرگانی ترکیه باشند.
فرشاد درباره استانداردسازی نمایشگاه‌ها در ایران گفت: فضایی که امروز در نمایشگاه‌های ایران دیده می‌شود تحت تاثیر تحریم‌های اقتصادی ایجاد شده است. این در حالی است که ترکیه با شرایط تحریم مواجه نبوده، در نتیجه شرایطی که در کشور ما حاکم بود قابل مقایسه با کشور ترکیه نیست. در یک دهه اخیر شرایط تحریم بر ما سایه افکنده بود. بنابراین طبیعی است آن دسته از کشورهایی که سیاست‌های آمریکا را تعقیب می‌کنند گوش به فرمان آن باشند. به عنوان مثال با شروع جنگ تحمیلی تمام ژاپنی‌ها پتروشیمی ایران و ژاپن را ترک کردند. در صورتی که اگر این شرکت‌ها شکل می‌گرفتند (پتروشیمی امام خمینی و پتروشیمی رازی) امروز رقیب جدی برای پتروشیمی عربستان سعودی محسوب شده و ما به عنوان قدرت اول پتروشیمی خاورمیانه مطرح بودیم.
وی ادامه داد: با شروع جنگ ژاپن خیلی سریع و به تبعیت از سیاست‌های آمریکا ایران را ترک کردند. در حال حاضر نیز پس از رفع تحریم‌ها ژاپن پس از اروپایی‌ها به ایران آمد. ما چنین شرایطی را در ترکیه مشاهده نمی‌کنیم، بنابراین هر کشور را باید با توجه به شرایط خودش سنجید و مقایسه کرد.
به گفته فرشاد، جدیت، تعصب و کار با عشق در رابطه با تولید و عرضه و معرفی توانمندی‌ها، عاملی بسیار مهم به شمار می‌رود. یعنی اگر به دنبال بدست آوردن سهمی از بازار هستیم باید توانمندی‌های خود را عرضه کنیم. جالب است بدانید «کیفیت ما غرور ملی ما است» شعار ما در فولاد آلیاژی است. در نتیجه نباید از کیفیت محصول کوتاه آمد زیرا این کیفیت است که منجر به دست‌یابی به بازار می‌شود. باید بدانیم که بازار صادراتی به راحتی فتح نمی‌شود. برای کسب سهم بازار نیازمند کیفیت، انجام به موقع تعهدات و همچنین ارائه قیمتی رقابتی هستیم.
مدیرعامل شرکت آهن و فولاد غدیر ایرانیان با اشاره به اختلاف حوزه سنگ آهن و فولاد بر سر موضوع هزینه حمل‌ونقل افزود: در این رابطه بهتر است مثالی را مطرح کنم؛ به عنوان مثال فردی در قائنات برای احداث کارخانه فولاد 1000 میلیارد سرمایه‌گذاری میکند. در صورتی که اگر همین رقم را برای توسعه زعفران سرمایه‌گذاری می‌کرد توجیه بیشتری به همراه داشت زیرا مزیت منطقه بیشتر به نفع توسعه زعفران است. بدون شک جابه‌جایی 1000 کیلومتر مواد اولیه نیازمند صرف هزینه است در نتیجه نباید انتظار داشت که سهم انتخاب نامناسب محل را چادرملو و یا گل گهر و یا ... بدهند. در نتیجه باید در انتخاب منطقه مزیت‌های تردیدناپذیر زنجیره ارزش آهن و فولاد را در نظر گرفت. یعنی زنجیره را باید جایی تکمیل کرد که مزیت تامین نیاز داخل را داشته و سپس پتانسیل ظرفیت صادراتی را به همراه داشته باشد.
به گفته وی، با توجه به این موضوع مجموعه فولاد هرمزگان و فولاد کاوه جنوب مزیت صادرات نسبت به آهن و فولاد غدیر ایرانیان را در اختیار دارند.
وی همچنین با اشاره به موضوع تولید 55 میلیون تن فولاد در سال 1404 و اهمیت موضوع بازاریابی برای واحدهای فولادی تصریح کرد: ما در سال گذشته براساس سیاست‌های تدوینی وزارت صنعت، معدن و تجارت و تاکید دکتر سرقینی به عنوان مسئول بخش صنایع معدنی، مبنی بر اینکه اولویت را به تامین نیازهای داخل بدهیم، علیرغم اینکه تقاضای شدید صادراتی داشتیم اما اولویت را به تامین نیاز داخل دادیم.
فرشاد گفت: در توسعه صادرات زنجیره ارزش آهن و فولاد از سنگ آهن تا محصول نهایی باید به این نکته توجه داشت که هرکدام از این بخش‌ها که مزیت صادراتی داشته باشد نباید تاملی در آن کرد. فرض براینکه تولید 55 میلیون تن فولاد در 1404 محقق باید برای صادرات 20 میلیون تنی تدارک لازم در نظر گرفته شود زیرا دیگر تولیدکنندگان بیکار نشسته‌اند تا ما بازار را در دست بگیریم.
وی ادامه داد: علت اینکه فولاد مبارکه توانسته بازار را فتح کند کیفیت در محصولات نوردی، ورق‌های رول، ورق‌های رنگی و ... است. اگر ما می‌خواهیم 20 میلیون تن سهم بازار داشته باشیم، کیفیت و تامین خواسته‌ها و نیازهای منطقی مشتری را باید در نظر داشته باشیم.
به گفته وی، چین سهم فولاد آلیاژی خود را از 3 به 7 درصد افزایش داده است. یعنی فولاد آلیاژی را در حال حاضر ارزان‌تر از فولاد آلیاژی ایران به اروپا صادر میکند. این در حالی است که فولاد آلیاژی ما از 15 سال پیش برای مجموعه‌های معتبری مانند ولو، مرسدس بنز و ... صادر کرده است. امروز نیز فولاد آلیاژی عزم خود را جزم کرده تا صادرات خود را افزایش چشمگیری دهد.
فرشاد در پاسخ به این سوال که آیا صادرات به راه‌های دور مقرون به صرفه است؟ گفت: خیلی از افراد امروز از فولاد مبارکه خوزستان یا آلیاژی و یا دیگر تولیدکنندگانی که روی صادرات تاکید دارند، انتقاد دارند و می‌گویند قیمت را در بازار داخل گران‌تر از قیمت صادراتی می‌دهند. اما سوال من این است که اشکال این کار کجاست؟ وقتی می‌خواهیم 55 میلیون تن تولید کنیم، چاره‌ای جز صادرات 20 میلیون تن نداریم. فولاد مبارکه در حال حاضر نمی‌تواند تمام محصول خود را جذب بازار داخل کند در نتیجه باید محصول خود را صادر کند. فولاد آلیاژی نیز نمی‌تواند توانمندی خود را در بازار داخل نشان دهد در نتیجه از این ظرفیت در صادرات بهره می‌گیرد. اعتقاد من بر این است با توجه به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی باید تاکید ویژه بر توانمند‌های داخل داشته و شرایط را برای تولیدکنندگان داخلی به صورت منصفانه مهیا کنیم و با پایین‌ترین قیمت ممکن به تولیدکنندگان داخل عرضه کنیم به شکلی که سایر صنایع با مشکل مواجه نشوند یعنی کار به صورتی باشد که تمام صنایع بتوانند به حیات خود ادامه دهند.