اروپا حدود 15 تا 20 درصد از مقاصد صادراتی فولاد ایران را به خود اختصاص می دهد. از سمت دیگر هم کشور برنامه دارد تا صادرات فولاد را گسترش دهد. اگر قرار است بازارهای اروپا حفظ شود و توسعه در صادرات فولاد رخ دهد باید به راهکار این مساله دقت کرد. این مساله باید جدی گرفته شود، حتی شاید الان مساله ای ایجاد نکند اما در آینده در موج بعدی توسعه صادرات فولاد می تواند مشکل ایجاد کند.
از چند وقت گذشته، گروه لابی صنعت فولاد اروپا (یوروفر) قصد دارد دامپینگ را در صنعت فولاد ایران بررسی کند. البته دامپینگ در سازمان تجارت جهانی و دنیای تجارت تعریف خاص خودش را دارد. به طور کلی دامپینگ به فروش کمتر از قیمت تمام شده گفته می شود، حالا این فروش ارزان تر می تواند به روش های مختلفی رخ دهد.
آنچه که در ایران درباره دامپینگ فولاد گفته می شود، براساس اتهامی است که گفته می شود ایران فولادش را زیر قیمت تمام شده می فروشد. این هم به این دلیل است که می گویند قیمت سنگ آهن به دلیل وضع عوارض صادراتی، پایین تر از قیمت جهانی نگه داشته شده است. بنابراین اروپایی ها این مساله را یک سوبسید برای صنعت فولاد ایران تعبیر کرده اند. به گفته آنها چون ایران از سوبسید سنگ آهن استفاده می کند، به نوعی از کمک و امتیاز ویژه ای برخوردار شده است. به این ترتیب قیمت فولاد ایران پایین تر از قیمت جهانی شده است. استدلال از این ماجرا هم از اینجا شروع شده است. اما آنچه مشخص است، این است که مساله جدی است و باید راهکاری برای آن در نظر گرفت. به گفته اروپایی ها چون قیمت سنگ آهن با وضع عوارض کم، پایین نگه داشته شده است، باید عوارض برای سنگ آهن هم برداشته شود.
از طرفی باید دقت کرد که اروپا حدود 15 تا 20 درصد از مقاصد صادراتی فولاد ایران را به خود اختصاص می دهد. از سمت دیگر هم کشور برنامه دارد تا صادرات فولاد را گسترش دهد. اگر قرار است بازارهای اروپا حفظ شود و توسعه در صادرات فولاد رخ دهد باید به راهکار این مساله دقت کرد. این مساله باید جدی گرفته شود، حتی شاید الان مساله ای ایجاد نکند اما در آینده در موج بعدی توسعه صادرات فولاد می تواند مشکل ایجاد کند.
بهادر احرامیان
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران