صادرات بیلت چین امسال تنزل خواهد داشت چرا که سیاست پولی دولت چین عرضه کننده ها را واداشته به بازار داخلی توجه داشته باشند و قیمت های آنها در بازار های جهانی غیر رقابتی شود. علت دیگر کاهش صادرات روند رو به پایین ظرفیت تولید نیز می باشد. با این حال بیلت همچنان در ساختار بازار صادرات فولاد چین نقش اساسی خواهد داشت.
از سال 2013 که اولین قرار دادهای صادراتی بیلت چین بسته شد سهم بیلت از بازار صادرات فولاد این کشور از 14 درصد به 28 درصد در سال 2016 رسید. روند صعودی تقاضا در جنوب شرق آسیا، کره جنوبی و خاور میانه فروش بیلت چین را تضمین می کرد.
ولی با این حال سال 2017 این گونه نشد و صادر کننده های بیلت چین دیگر از اواخر سال 2016 قدرت رقابت خود را از دست داده بودند. تزریق مداوم نقدینگی توسط دولت و افزایش اعتبارات بانکی موجب شد قیمت ها در بازار داخلی برای مدت طولانی صعودی شود به ویژه در بازار فولاد. با این که تقاضای بیلت بازار داخلی در حد متوسط بود رشد قیمت صادر کننده های چینی را به بازار داخلی کشاند. آن ها ترجیح دادند بیلت بیشتری انبار کنند تا بتوانند در قیمت بالاتر بفروشند. تا جایی که اواخر فوریه تولید کننده های چینی مجبور شدند بیلت خود را 15 دلار از بازار داخلی ارزان تر عرضه کنند تا بتوانند با روسیه، ایران و سایر کشورها رقابت کنند. فرایند پذیرش 13 درصد معافیت مالیاتی نیز در چین 7 تا 8 ماه طول می کشد که همه تجار چینی آن را نمی پذیرند.
شاید اگر دولت چین بسته های محرک اقتصادی را کاهش دهد وضعیت بهتر شود. الان وقت عمل است چرا که در ژانویه تعداد وام های بخش خصوصی در چین 129 درصد رشد ماهانه داشته 544.9 میلیارد دلار شد و 9.3 درصد نسبت به سال گذشته رشد داشت. اگر دولت ورود پول به بازار را کنترل کند، روند صعودی نرخ تورم را کاهش داده و خطر گسترش حبابی اعطای اعتبارات را پایین می آورد. در نتیجه تقاضای فولاد و در نتیجه قیمت آن نزولی خواهد شد. این امر به از سر گیری صادرات به ویژه صادرات بیلت منجر خواهد شد.
این سناریو در سال 2015 در بازارهای جهانی مشاهده شده بود آن زمان قیمت فولاد در چین نزولی بود و به کف خود رسید در حالی که صادرات به اوج رسیده بود. شاید شکل گیری چنین روندی امسال نیز منطقی باشد.