در سالهای اخیر سرمایه گذاریهای زیادی در بخشهای صنعتی ایران انجام شد ولی تحریم های اقتصادی مانع از این شد که سرمایه گذاریها نتیجه مثبت در بر داشته باشد. تحریم های اقتصادی ایران را از بازارهای بین المللی دور نگه داشته بود و ورود تجهیزات صنعتی تازه را به ایران محدود کرده بود. ولی با اجرایی شدن برجام این موانع به تدریج برداشته شد و زمینه برای رشد صنعتی ایران فراهم شد.
صنعت فولاد یکی از موفق ترین صنایع در این دوره بوده است توانست مشکلات ناشی از تحریم ها را با موفقیت پشت سر بگذارد.
طبق گزارشهای اخیر ایران توانسته است طی چهار سال، ظرفیت تولید فولاد خود را از ۲۱ میلیون تن به بیش از ۳۱ میلیون تن برساند که نشان از رشد ۴۷ درصدی دارد. با راه افتادن کارخانههای تازه، این کشور خواهد توانست حجم تولید خود را بازهم بیشتر کند و به هدف تولید ۵۵ میلیون تن فولاد تا سال ۱۴۰۴ برسد. هدفی که بسیاری از فعالان صنعت فولاد ان را بلند پروازانه میدانند ولی بررسی سرعت تغییرات صنعتی ایران در این سالها نشان میدهد که این کشور توان رسیدن به آن موقعیت را دارد.
سرعت رشد تولید فولاد در ایران در سال ۱۳۹۵، به اندازه ای بود که این کشور توانست در میان پانزده تولید کننده بزرگ فولاد سال قرار گیرد و بالغ بر ۶.۵ میلیون تن فولاد به بازارهای خارج صادر کند. این در حالیست که در سال قبل از آن، این کشور آسیایی تنها ۵ میلیون تن فولاد به بازار دنیا صادر کرده بود.
صادرات اهمیت دارد
ایران برای اینکه بتواند از صنعت فولاد، بیشترین درآمد را کسب کند، باید گوشه چشمی به بازارهای صادراتی داشته باشد زیرا هنوز صنایع مصرف کننده فولاد در داخل کشور به اندازه کافی رشد نکردهاند و نمیتوانند تمامی این تولید مازاد فولاد را جذب کنند.
ایران در این سالها روابط گستردهای با کشورهای اروپایی و آسیایی برقرار کرد تا بتواند محصولاتش را به بازارهای دیگر صادر کند. در نتیجه این سیاست بود که با وجود رکود در بازار مصرف فولاد ایران، این صنعت توان و فرصت رشد را بدست آورد. اصلی ترین بازارهای صادراتی فولاد ایران را می توان کشورهای اروپای غربی و تایلند دانست. اگرچه این کشور در سال ۱۳۹۵ به ۳۷ کشور فولاد صادر کرده بود ولی اروپا و تایلند اصلی ترین بازارها بودند.
باید قدرت رقابت را بالا برد
سوال اصلی این است که ایران برای اینکه بتواند جای پای محکم تری در بازار فولاد دنیا داشته باشد، از چه سیاستهایی میتواند بهره بگیرد؟
کارشناسان بازار فولاد بر این باور هستند که ایران باید بازارهای تازه ای برای صادرات محصولاتش شناسایی کند. بازارهایی که فراوردههای فولادی ایران را خریداری کند و محصولات ایران برای آنها ارزش اقتصادی داشته باشد. برای یافتن این بازارها، ایجاد روابط اقتصادی نزدیک با کشورهای مختلف ضرورت دارد. به تعبیر صحیح تر دیپلماسی اقتصادی یک امر بسیار مهم است که میتواند راه را برای پیشرفتهای آتی باز کند. از طرف دیگر فولاد تولید ایران هم از نظر قیمت و هم از نظر کیفیت باید قدرت رقابت در بازارهای بین المللی را داشته باشد. در صورتیکه تمامی این سیاستها در کشور اجرا شود تا سال ۱۴۰۴ ایران خواهد توانست توان صادرات خود را به ۱۴ میلیون تن برساندکه برای این کشور موفقیت بزرگی محسوب می شود.