صنعت فولاد یکی از صنایع بسیار مهم در کشور به‌شمار می‌رود که با توجه به مزیت‌هایی که در ایران برای تولید فولاد وجود دارد، نیازمند نگاه جدی و حمایتی بیشتری است.
یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که این صنعت همواره از آن در رنج است، کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش پایین است که قدرت رقابت‌پذیری در این صنعت به‌ویژه برای واحدهای متوسط و کوچک را کاهش داده است. از این‌رو برای افزایش توان مالی و گردش مالی این واحدها باید به‌دنبال راهکارهایی بهینه بود تا سبب ادامه حیات این واحدهای تولیدی شود، راهکارهایی که هم می‌تواند به‌عنوان راهکارهای داخلی و خارجی در نظر گرفته شوند. یکی از راهکارهای داخلی می‌تواند اعطای تسهیلات مالی با بهره‌های پایین برای تولیدکنندگان باشد. ارائه تسهیلات با بهره‌های بانکی بالا برای بسیاری از این واحدها مسئله‌ساز شده و قدرت مالی این شرکت‌ها را کاهش داده است. به‌ویژه اگر این تسهیلات از نوع ارزی باشد مشکل این واحدها را بیش از پیش میکند. البته موضوعی که می‌تواند قدرت مالی واحدهای تولیدی را افزایش دهد، تحرک تقاضایی است که باید در بازار ایجاد شود. یکی از صنایع مهمی که قادر است بیش از ۵۰درصد از صنعت فولاد را در کشور به تحرک وادارد، صنعت ساختمان‌سازی است که در رکود چندین‌ساله به‌سر می‌برد، رکودی که با کاهش تقاضا سبب کاهش قدرت مالی واحدهای فولادی شده است. بنابراین با ارائه تسهیلاتی به این بخش نیز می‌توان شاهد درخششی در این بخش بود تا از طریق رونق‌بخشی در این صنعت، شکوفایی را به بازار فولاد و درنهایت توان مالی واحدهای تولیدی بازگرداند. البته موضوعی که می‌تواند به کمک واحدهای کوچکتر با توان مالی ضعیف‌تر بیاید، ادغام این واحدهای کوچک با واحدهایی در مقیاس بزرگتر و توان مالی بیشتر است. اما فراتر از مسائل داخلی که می‌تواند سبب افزایش قدرت مالی واحدهای تولیدی شود، بازارهای بین‌المللی است که واحدهای تولیدی داخلی در مدت ۲سال گذشته به‌خوبی نشان داده‌اند قدرت رقابت‌پذیری جهانی را دارند. حال با توجه به این موضوع، گسترش بازارهای صادراتی و ارائه تسهیلات در این زمینه می‌تواند در ارتقای توان مالی واحدها موثر باشد. هرچند گسترش بازارهای صادراتی در مقیاس وسیع مستلزم موضوع‌هایی چون ارتقای کیفیت و بازاریابی اصولی است اما دولت با ارائه مشوق‌ها و سیاست‌های حمایتی می‌تواند در این زمینه بسیار راهگشا باشد.