خام‌فروشي سنگ‌آهن و اقتصاد مقاومتي

اجراي سياست‌هاي اقتصاد مقاومتي در كشور براي توسعه و آباداني با استفاده از توان داخلي و تقويت زيربناهاي اصلي كشور محقق مي‌شود. بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته نيز براي ايجاد صنايع بالادستي حساسيت زيادي براي مواد اوليه خود نشان مي‌دهند. حتي كشورهاي كه صادرات بسيار بالايی نيز دارند مواد اوليه خود را فرآوري وسپس با ايجاد ارزش افزوده و تبديل به يك كالا، آن را صادر می‌کنند.
در ايران موضوع صادرات خام سنگ‌آهن هميشه مورد بحث واختلاف بوده است. هم‌اكنون سالانه بيش از 23 ميليون تن سنگ‌آهن خام بدون فرآوري صادر مي‌شود به‌طوري‌كه سنگ‌آهن به رتبه اول صادرات غيرنفتي كشور رسيده است.
منابع خدادادي كه متعلق به تمام نسل‌هاي كشور مي‌باشد وجزو ذخاير تجديد‌ناپذير است بايد با دقت و حساسيت بيشتري حفظ شود. در زنجيره توليد فولاد، پس از استخراج سنگ‌آهن، این ماده با فرآوري تبديل به كنسانتره و سپس بايد تبديل به گندله شود كه پس از آن نيز خوراك اوليه كارخانه‌هاي فولاد خام مي‌شود. حال كه زنجيره توليد فولاد در كشور كامل نيست و كشور تا زمان ايجاد و راه‌اندازي واحدهاي توليدفولاد راه طولاني در پيش دارد بايد چه مسيري طي شود؟
آسان‌ترين راه‌حل، صادرات خام سنگ‌آهن است كه سود بسيار سرشاري نصيب شركت‌هاي فعال در اين عرصه مي‌كند. اما نه اشتغال مناسبي ايجاد مي‌شود نه ارزش افزوده بالايي براي كشور به ارمغان می‌آورد، بلكه فقط سودي مناسب براي صادر‌كنندگان آن محقق مي‌شود. در صورتي‌كه اگر همين سنگ‌آهن تبديل به كنسانتره يا در صورت امكان تبديل به گندله شود هم ايجاد اشتغال بالايی ایجاد شده هم ارزش افزوده مناسبي براي كشور به ارمغان می‌آید. 
طبق برنامه‌هاي توسعه‌اي كشور توليد فولاد در چند سال آينده رشد چشمگيري خواهد داشت و با اين روند متاسفانه در آن زمان بايد وارد‌كننده سنگ‌آهن شويم.
 حال كه مقام معظم رهبري تاكيد فراواني بر اجراي اقتصاد مقاومتي دارند و سياست‌هاي دولت نيز بر همين راستا تدوين شده است، بهتر است به طور ملي به موضوعات نگاه كنيم؛ چراكه با خام فروشی نه برای جواني اشتغال ايجاد مي‌شود و نه اينكه مسير توسعه محقق مي‌شود