رونمایی از سند راهبردی توسعه سنگ‌آهن

عضو هیات‌مدیره انجمن سنگ‌آهن ایران  گفت: با مطرح شدن بحث عوارض بر صادرات سنگ‌آهن در ماه‌های گذشته، تولیدکنندگان سنگ‌آهن و تشکل‌های معدنی کشور بارها مخالفت خود را با این موضوع اعلام کرده‌اند. سجاد غرقی تصریح کرد: انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن کشور به عنوان اصلی‌ترین متولی این حوزه از تولید معدنی در کشور به فکر راه‌حلی اساسی برای پایان بخشیدن به این مباحث افتاده است.
وی با تاکید بر این امر که هیات‌مدیره جدید انجمن که کمتر از یک ماه از انتخاب آن ‌می‌گذرد، از روزهای آغازین فعالیت مطالعات جامعی را برای تدوین «سند راهبردی توسعه سنگ‌آهن کشور» در دستور کار قرار داده اظهار کرد: امید است پیش‌نویس این طرح در شهریور‌ماه امسال نهایی ‌شود. غرقی رویکرد کلیدی این سند را بر تحقق حداکثر ارزش افزوده از منابع سنگ‌آهن در داخل کشور عنوان کرد و افزود: در این سند راهبردی سرفصل‌های متنوعی نیز در حوزه تولید، فرآوری و بازرگانی در همین راستا قرار دارد. سرفصل‌هایی که بر اساس این گزارش ‌می‌توان از جمله آنها به بررسی جامع ظرفیت‌های مناطق و معادن مختلف سنگ‌آهن کشور در تما‌می ‌حلقه‌های مختلف زنجیره ارزش آهن اشاره کرد. وی خاطرنشان کرد: پی‌جویی و اکتشاف، بهره‌برداری و استخراج ماده معدنی، فرآوری اولیه، کنسانتره آهن و گندله، حلقه‌های این زنجیره هستند که در این سند وضعیت موجود و راهکارهای بهینه‌سازی وضعیت موجود در هریک از آنها بررسی و تبیین خواهد شد. غرقی یادآور شد: این بررسی‌ها با تکیه بر قانون معادن و اسناد بالادستی همچون «استراتژی توسعه معدنی کشور» با تقسیم معادن مختلف سنگ‌آهن کشور به سه دسته بزرگ مقیاس، متوسط مقیاس و کوچک مقیاس است و راه‌های پیش روی این معادن برای توسعه فعالیت‌های معدنکاری و فرآوری را به صورت شفاف تبیین می‌کند. وی به دیگر مطالعات دقیق صورت گرفته در زمینه ظرفیت‌های زیست محیطی و انرژی مناطق مختلف معدنی کشور به عنوان پیش شرط‌های توسعه پایدار چرخه فرآوری سنگ‌آهن اشاره کرد و گفت: در تما‌می ‌مراحل تدوین سند، جامعیت مطالعات در اولویت قرار دارد. غرقی با اشاره به اینکه توجه به ساماندهی فعالیت‌های بازرگانی در حوزه سنگ‌آهن از دیگر ویژگی‌های این سند در نظر گرفته شده است، تصریح کرد: بنا است «سند راهبردی توسعه سنگ‌آهن کشور» سیاست‌های جامعی در حوزه بازارهای هدف داخلی و خارجی برای محصولات سنگ‌آهن، کنسانتره و گندله و نیز نحوه تامین زیرساخت‌های لازم از قبیل ناوگان حمل زمینی و ریلی و ساماندهی خدمات بندری و حمل دریایی، پیشنهاد دهد و مقدمات تحقق آنها را در افق طرح فراهم آورد.
تدوین چنین سندی ‌می‌تواند پایانی امیدبخش بر مباحثی باشد که فقدان مطالعات کارشناسی همواره نقطه آسيب آنها بوده است.