تغییر استراتژی تولید در بازار فولاد+جدول و نمودار

در ماه آگوست (ماه گذشته میلادی) حجم تولید فولاد خام جهان کاهش محسوسی را تجربه کرد که بیش از 2 میلیون تن کاهش تولید فولاد خام را نشان می‌دهد. با توجه به ضعف قیمت سنگ‌آهن، زغال‌سنگ و ثبات نسبی قیمت قراضه، قیمت تمام‌شده فولاد در حال کاهش بوده که در ضعف تقاضا به کاهش شدید قیمت فولاد با محوریت بازار فولادهای ساختمانی چین به‌ عنوان بزرگترین‌ کشور مصرف‌کننده این کالا انجامیده است.

این موارد تاکنون به کاهش سودآوری تولیدکنندگان بزرگ فولادی در جهان منتهی شده که اتخاذ یک رویکرد دفاعی را باعث شد. هم‌اکنون‌ استراتژی فولادسازان بزرگ به سمت کاهش تولید به منظور افزایش قیمت‌ها تمایل پیدا کرده که پتانسیلی برای افزایش قیمت‌ها و بهبود بازار تلقی می‌شود. 

به گزارش انجمن جهانی فولاد، تولید فولاد خام در 65 کشور عضو این انجمن در ماه آگوست به 135 میلیون تن رسید که به نسبت مدت مشابه سال قبل از افزایش تنها 1.4 درصد حجم تولید حکایت می‌کند. این در حالی است که در ماه قبل میلادی (‌جولای‌) این اتحادیه از تولید 137 میلیون تنی تولید فولاد خام گزارش داده بود که نشان‌دهنده کاهش 2 میلیون تنی تولید فولاد خام در جهان است. این در حالی بود که رشد سالانه تولید فولاد خام در جهان در ماه گذشته 1.7 درصد بود که نشان‌دهنده کاهش حجم تولید فولاد خام بود. 

با توجه به کاهش قیمت سنگ‌آهن، هم‌اکنون‌ شاهد کاهش روز‌شمار قیمت فولاد در بازارهای جهانی هستیم. با توجه به این کاهش همچنین ضعف مبرم تقاضا و کاهش جذابیت تولید هم‌اکنون‌ عقب‌نشینی فولادسازان بزرگ در جهان رایج شده است. این استراتژی که در هفته‌های اخیر از سوی بسیاری از تولیدکنندگان بزرگ پذیرفته شده است از ماه‌های پیش آغاز شد و هم‌اکنون‌ در حال فراگیر شدن است.

این شرایط را می‌توان یک عقب‌نشینی تاکتیکی مهم در بازار فولاد قلمداد کرد که اقدامی احتیاطی در جهت حمایت از بازار فولاد تلقی می‌شود. با توجه به تجربه سال‌های قبل، هرگاه که قیمت‌ها کاهش شدیدی پیدا کرد که دقیقا برابر با کاهش سودآوری تولیدکنندگان بزرگ است، کاهش فراگیر حجم تولید توانسته بازارها را بهبود بخشد، زیرا کاهش حجم عرضه رخداد بسیار مهمی در بازار بسیار بزرگ فولاد در مقیاس جهانی است.

این گزارش می‌افزاید حجم تولید فولاد خام چین در ماه آگوست به‌عنوان بزرگ‌ترین فولادساز جهان برابر با 68.9 میلیون تن بود که از افزایش یک درصدی حجم تولید حکایت می‌کند. این در حالی است که حجم تولید فولاد خام چین در ماه جولای برابر با 68.3 میلیون تن بوده که از کاهش 600 هزار تنی حجم تولید این کشور حکایت می‌کند. 

ژاپن با تولید 9.3 میلیون تن تغییری در حجم تولید خود به نسبت دو ماه گذشته نداده است. این در حالی است که حجم تولید این کشور در مقایسه با سال قبل از آن افزایش 2.2 درصدی را نشان می‌دهد. هند با تولید 7 میلیون تن افزایش 5.2 درصدی را نشان می‌دهد. کره جنوبی 5.3 میلیون تن فولاد خام تولید کرده که در مقایسه با ماه قبل و حجم تولید 5.9 میلیون تن کاهش 600 هزار تنی را نشان می‌دهد که حجم بسیار بزرگی به حساب می‌آید. در ماه قبل این تولیدکننده با افزایش 6.2 درصدی سالانه رو به رو بود که در ماه آگوست به 8 درصد رشد نائل شد. 

در حوزه اروپا آلمان با 3.1 میلیون تن، اسپانیا و فرانسه با 1.1 میلیون تن و ایتالیا با یک میلیون تن مهم‌ترین‌ تولیدکنندگان فولاد این قاره بودند. با توجه به این موارد هم‌اکنون‌ شاهد کاهش نسبی حجم تولید فولاد خام به نسبت یک سال گذشته در اتحادیه اروپا هستیم که نشان می‌دهد آلمان با یک درصد کاهش، اسپانیا با 0.4 درصد کاهش، فرانسه با 9.1 درصد کاهش و ایتالیا با 0.8 درصد کاهش حجم تولید سالانه رو‌برو هستند. این موارد کاهش شدید جذابیت تولید و ضعف مبرم تقاضا را بیش از پیش نشان می‌دهد. در این بین تنها ترکیه با تولید 2.9 میلیون تن فولاد خام توانست 13.9 درصد رشد سالانه را کسب کند. این موارد در کنار آمارهای تولید فولاد خام در ماه جولای از وخامت بیشتر اوضاع حکایت می‌کند. در آلمان حجم تولید از 3.452 میلیون تن به 3.133 میلیون تن کاهش داشته است. در فرانسه از 1.441 به 1.055 میلیون تن رسید و در ایتالیا از 2.075 میلیون تن به 987 هزار تن کاهش حجم تولید ثبت شد. 

با توجه به قیمت‌های ثابت قراضه فولاد در بازارهای جهانی همچنین هزینه تولید محدود فولاد در کوره‌های قوس الکتریکی، ترکیه از این شرایط حداکثر استفاده را کرد تا بتواند حجم تولید فولاد خام خود را افزایش دهد.

ضریب استفاده از ظرفیت‌های نصب شده در اعضای انجمن فولاد جهانی در ماه آگوست در 65 کشور عضو برابر با 74.2 درصد بوده که به نسبت ماه قبل و ضریب 75.4 درصد از یک کاهش نسبی حکایت می‌کند. این در حالی است که به نسبت سال قبل کاهش 1.4 درصد و به نسبت ماه قبل کاهش 1.2 درصد را نشان می‌دهد. این شرایط شدید کاهشی نشان‌دهنده عقب‌نشینی فراگیر تولیدکنندگان اصلی فولاد به منظور بهبود اوضاع بازار و تقویت قیمت‌ها است که قطعا پتانسیل قدرتمندی برای افزایش قیمت‌ها تلقی خواهد شد.