به اذعان فعالان صنعت فولاد از این صنعت می‌توان به‌عنوان دروازه ورود به دنیای صنعتی نام برد و بر این نکته تاکید کرد که ایران می‌تواند یکی از مهم‌ترین قطب‌های تولید فولاد در جهان شود به شرطی که مزیت‌های نسبی صنعت فولاد به مزیت‌های نسبی رقابتی تبدیل شود.هم‌اکنون صنعت فولاد در ایران از مشکل بسیار بزرگی رنج می‌برد و آن یکپارچه ندیدن این صنعت از حلقه اول تا آخر است که شامل استخراج سنگ‌آهن تا تولید محصول نهایی می‌باشد.
در حال حاضرمشکل عدم توازن سود در زنجیره تولید فولاد که خود به دلیل عدم توازن ظرفیت می‌باشد به معضلی بزرگ در این صنعت تبدیل شده، به‌گونه‌ای که علاوه بر اینکه حاشیه سود در بخش معدنکاری دو برابر تولیدکنندگان فولاد است، همچنین تفاوت توزیع امکانات میان بخش دولتی و خصوصی موجب عدم توازن در زنجیره تولید صنعت فولاد کشور شده است.
به اذعان فعالان این صنعت، شرایط کنونی صنعت فولاد به گونه‌ای است که در برخی بخش‌ها مثل نورد، واحدها به سمت زیان حرکت می‌کنند و در برخی بخش‌های دیگر حاشیه سود به 60 تا 70 درصد می‌رسد که برای پایداری ، رشد و توسعه چنین صنعتی باید تدابیری اندیشید که هر بخش از صنعت فولاد به تناسب وزن و سرمایه‌گذاری انجام‌شده، از سود متعادلی بهره‌مند شود.
درحال حاضر واحدهای تولیدکننده آهن اسفنجی با کمبود گندله مواجه هستند و به‌تبع آن واحدهای فولادسازی با کمبود آهن اسفنجی و این کمبود آهن اسفنجی قیمت آن را به شدت بالا برده و شرایط را برای فولادسازان دشوار کرده است.
درحالی که واحدهای فولادسازی بیش از 20 درصد از قیمت فروش خود را کاسته‌اند؛ اما واحدهای تولیدکننده آهن اسفنجی حاضر به کاهش قیمت‌ها نیستند و این خود به دلیل عدم توازن سود و ظرفیت در زنجیره فولاد است.
به گزارش استیل ایران به نقل از دنیای اقتصاد، کارشناسان صنعت فولاد معتقدند: در کنار یکپارچه‌دیدن بخش‌های مختلف زنجیره فولاد، اقدامات دیگری مانند تزریق بودجه‌های عمرانی برای خروج از رکود، شکستن انحصار در برخی از بخش‌ها مثل آهن اسفنجی، ساماندهی وضعیت قراضه و تسریع در بهره‌برداری پروژه‌های گندله‌سازی نیز می‌تواند موجب توازن در زنجیره صنعت فولاد شود.