مصطفی موذن‌زاده، مشاور معاون اول رئیس‌جمهور در پنجمین همایش چشم‌انداز صنعت فولاد و معدن ایران به نقد طرح جامع فولاد کشور پرداخت. وی با بیان اینکه طرح جامع فولاد کشور در واقع برنامه 10 ساله توسعه فولاد است، اظهار کرد: اولین موضوعی که از این گزارش استنباط می‌شود، این است که یک هرج و مرج در فولاد کشور حاکم است؛ در واقع باید یک نهاد یا سازمانی مسوولیت آشفتگی در صنعت فولاد کشور را بپذیرد و نظارت از طرف یک سازمان بر بخش فولاد انجام شود. وی با اشاره به روند توسعه صنعت فولاد در کشور، گفت: در دهه 70 که وضعیت ارزی کشور متلاطم و بودجه‌های دولتی قطع شد، فشارها برای توسعه فولاد بیشتر روی منابع داخلی شرکت‌ها بود. در آن دوره بورس راه‌اندازی شد، مکانیزم واردات مشخص شد و صادرات رشد کرد. بین سنگ‌آهن و فولاد توازن برقرار شد و بخش خصوصی در توسعه صنعت فولاد کشور فعال شد. از سوی دیگر سرمایه‌گذاری‌هایی نیز در برخی از کشورها انجام شد که از جمله می‌توان به سرمایه‌گذاری موفق در کویت اشاره کرد. اما از سال 84 با تغییر سیاست‌ها، صنعت فولاد از روال خود خارج شد و تنها دلیل آن نبود مدیریت صحیح و یکپارچه و توزیع نامتوازن منابع بود. به گفته وی، باید سازمانی مدیریت بخش فولاد کشور را به عهده بگیرد.
وی در ادامه با اشاره به وضعیت تامین سنگ‌آهن در کشور، اظهار کرد: در حال حاضر مشکل ما در بخش سنگ‌آهن اکتشاف است. بعد از سنگان و جلال آباد، اکتشافات خوبی انجام نشده است؛ از سوی دیگر، در حال حاضر بخش خصوصی معدن و اکتشاف جدید دارد اما به لحاظ اقتصادی و روانی ترس دارد که ذخیره آن را اعلام کند. مشاور معاون اول رئیس‌جمهور همچنین گفت: موضوع دیگری که در این طرح باید به آن پرداخته شود آهن قراضه است که این محصول آهنی تنها در صنعت فولاد مصرف نمی‌شود و در مصارف دیگر به آهن قراضه احتیاج داریم. به گفته وی، در طرح جامع فولاد بحث تکنولوژی تولید کمتر پرداخته شده است. همچنین بحث سرمایه‌گذاری‌ها و منابع نیز باید جایی دیده شود.
به گزارش استیل ایران به نقل از دنیای اقتصاد، موذن‌زاده با بیان اینکه 77 سال است که در کشور مشغول برنامه‌ریزی هستیم، گفت: با وجود این برنامه‌ریزی‌ها همچنان مشکلات مربوط به توسعه حل نشده و ضعف بزرگ آن، این است که این برنامه‌ریزی توسط دولت انجام می‌شود و متکی به درآمدهای نفتی است.
مشاور معاون اول رئیس‌جمهور افزود: در توسعه صنعت فولاد باید از توانایی‌های دانشگاهیان و مشاوران استفاده شود. در واقع در طرح جامع فولاد که 10 ساله است، باید از نظرات همه دست‌اندرکاران استفاده کنیم. از سوی دیگر، مصوبه آن باید لازم‌الاجرا و مسوول اجرای آن نیز مشخص شود.