ایران برای تولید فولاد آلیاژی از نظر سخت‌افزاری و فناوری با مشکل خاصی روبه‌رو نیست اما تولید این نوع فولاد نیازمند سرمایه‌گذاری فراوان و ایجاد بازار کار است. به عبارت دیگر هنوز کشش لازم برای این صنعت در کشورمان وجود ندارد و این وظیفه بر عهده دولت است که به‌صورت مستقل در این حوزه وارد شده و مجموعه‌ای را ایجاد کند تا صنعت فولاد آلیاژی برای مصرف‌کننده کشش داشته و برای تولید آن از انگیزه بالایی برخوردار باشد.درحال‌حاضر حدود یک‌میلیون تن فولاد آلیاژی در کشور تولید می‌شود که قطب تولید آن در کشور، یزد است. در واقع بازار تولید این محصول رونق چندانی ندارد و بیشترین میزان مصرف آن که تقریبا ۸۰۰هزار تن است، از کشورهای دیگر برای مصرف در کارخانه‌های ایران وارد می‌شود.برعکس فولادهای آلیاژی؛ فولادهای معمولی از بازار خوبی برخوردار هستند و به همین علت است که تولیدکنندگان رغبت زیادی برای تولید آن از خود نشان نمی‌دهند چون از یک سو تولید این محصول نیازمند هزینه‌های فراوانی است و از سوی دیگر تولید آن مقرون به‌صرفه نیست. در نتیجه تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند به تولید فولادهای معمولی مبادرت ورزند و وقت و سرمایه خود را معطوف به آن کنند.به‌طور کلی ۶هزار نوع فولاد در سطح جهان وجود دارد که مصرف و کاربرد هر کدام از آنها متفاوت است. به‌عنوان مثال در خودروسازی ۶ یا ۷ نوع فولاد به‌کار می‌رود و در قسمت‌های مختلف کشتی فولادهای گوناگونی به کار می‌رود. به همین دلیل فولاد از انواع گوناگونی تشکیل شده است.همچنین فولادهای آلیاژی هم در مواردی مانند خودروسازی، کشتی‌سازی، نیروگاه‌ها و موارد نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما کمتر از یک‌میلیون تن آن در صنایع و بیش از ۸۰۰هزار تن آن در موارد عمرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.بنابراین با توجه به بازار کم‌رونق فولاد آلیاژی در کشور از یک‌سو و ارزش اقتصادی که این محصول دارد از سوی دیگر؛ وظیفه دولت در این رابطه سنگین‌تر شده و باید با توجه بیشتری به این امر بپردازد تا در کنار رونق بازار تعداد مصرف‌کنندگان هم افزایش یابد.
احمد دنیانور
مدیرعامل فولاد جنوب
منبع:ماین نیوز