رفت و آمد هیات های اروپایی به ایران چهره روابط اقتصادی کشور را تغییر داده است به طوری که بیشترین گمانه زنی ها نشان از آن دارد که پس از همکاری و قراردادهای جدید با اروپایی ها، حضور سرمایه گذاران چینی در ایران کمرنگ می شود. به گزارش اقتصادنیوز، با شدت گرفتن تحریم ها و محدود شدن روابط تجاری با کشورهای صاحب تکنولوژی، چین تنها گزینه ای بود که می توانست پروژه های صنعتی ایران را با تزریق فاینانس فعال کند.
در این میان یکی از بزرگترین کمک های مالی که از چین شد، تزریق فاینانس در پروژه بزرگ هفت طرح فولادی دولت بود که طی چند مرحله این اعتبار به ایران اختصاص یافت. اما بررسی ها نشان می دهد تکنولوژی اروپایی ها در کنار تامین فاینانس و شرکت های پیمانکار چین بیشتر می تواند نیاز امروز صنایع مختلف کشور را برطرف کند. پیش بینی فعالان صنعت فولاد این روزها این است که مذاکره ها و رایزنی با اروپایی ها صنعت فولاد ایران را به سمت همکاری با بزرگان فولادسازی دنیا خواهد برد.
به گزارش استیل ایران به نقل از اقتصادنیوز، بررسی ها نشان می دهد پس از سفر هیات های آلمانی، فرانسوی و هلندی که طی چند هفته گذشته به تهران داشته اند، فرصت های صنعت فولاد به سرمایه گذاران معرفی شده و بنا بر گفته رئیس هیات عامل ایمیدرو شرکت هایی که قصد سرمایه گذاری دارند همچنان مایل نیستند تا زمان لغو تحریم ها هویت شان فاش شود.
با تدوین طرح جامع فولاد و هدفگذاری دو برابر شدن ظرفیت تولید فولاد قرار است صادرات فولاد تا 12 میلیون تن در سال افزایش یابد. این در حالی است که بررسی ها نشان می دهد در سال گذشته تنها 2.5 میلیون تن فولاد از ایران به کشورهای ایتالیا، امارات، عراق، تایلند، اسپانیا و انگلیس صادر شده است. با این حال مذاکرات مفصلی که ایران با هیات های اروپایی از جمله آلمانی، فرانسوی، هلندی، انگلیسی و اتریشی داشته سبب شده دریچه ای تازه روبه صنعت فولاد ایران گشایش یابد که این نشان از حذف چینی ها در همکاری های جدید دارد.
در سال های اخیر ورود دامپینگ چین به بازار فولاد یکی از عوامل رکودی بود که تولیدکنندگان را متضرر کرد و در کنار رکود ساخت و سازی که در بازار حکم فرما شده بود تولیدکنندگان داخلی فولاد را در برابر رقابت با تولیدات خود ناتوان کرد. حال پیش بینی فعالان صنعت فولاد مبنی بر این است که اروپایی ها بیشتر دنبال فروختن ماشین آلات و تجهیزات به ایران هستند و قرار است صنعت فولاد ایران را در زمینه تامین مالی و سرمایه گذاری همراهی کنند.
آنها بر این باور هستند که در این هفت، هشت ساله صنعت فولاد ایران بیشتر به سمت چین حرکت کرد و اروپایی ها از چرخه تولید بسیار دور بودند در حالی که همکاری با شرکت های مطرح اروپا می توانست موجب ارتقای کیفیت و تکنولوژی ایران در زمینه تولید محصولات فولادی می شد. فولادی ها معتقدند همکاری با اروپا به صرفه است زیرا در اروپا بهره پول بسیار پایین است و با یکی دو درصد به صنایع تسهیلات اختصاص می یابد و این موضوع برای توسعه صنایع داخلی شان کمک بزرگی است. با این حال پیش بینی می شود بیشترین همکاری ها را در زمینه تولید فولاد با ایتالیا و آلمان خواهیم داشت. با توجه به ورود این دو صاحب تکنولوژی باید دید چینی ها چه سیاستی را برای حفظ سهم خود در بازار و صنعت ایران در پیش می گیرند؟