یکی از استراتژی های دولت ها در افزایش رقابت پذیری بخش معدن و صنایع معدنی، ادغام های افقی و عمودی تولیدکنندگان اینگونه محصولات است.
برای مثال در کشور چین، برنامه ادغام فولادسازان کوچک و تشکیل هلدینگ های فولادی با ظرفیت 30 میلیون تن مدتها است که در دستور کار دولت قرار دارد.
این در حالی است که در ایران، هلدینگ ایمیدرو با تولید 14 میلیون تن فولاد و بیش از 23 میلیون تن سنگ آهن توسط سازمان خصوصی سازی به شرکتهای کوچک و متوسط تبدیل شده که امروز با کاهش قیمتها عملا رقابت پذیر نیستند.
با افزایش چالشها، به نظر می رسد امروز جهت گیری متفاوتی نسبت به گذشته از طرف دولت شاهد هستیم.
در جلسه مذکور طی توافقی کلی، تصمیم بر تشکیل کنسرسیوم فولاد بزرگ با سهامداری این بازیگران گرفته شد.
در صورت پیگیری و تحقق این امر، بخش زیادی از مشکلات جاری این بنگاههای کوچک (در مقیاس جهانی) می تواند مدیریت و رقابت پذیری این بخش افزایش یابد.
از اینرو شنبه هفته آینده (17 بهمن ماه) جلسه ای با حضور شرکت های نام برده شده تشکیل خواهد شد تا درخصوص ادغام و تشکیل این کنسرسیوم مشترک تصمیم گیری شود.
در جلسه 28 دی ماه که با حضور شرکت های مذکور در محل شرکت ملی فولاد برگزار شد بر لزوم اذغام شرکت ها بصورت شرکتی سهامی و مشارکت شرکت ها برای برنامه های توسعه در آینده بدون از بین رفتن ساختار فعلی آن شرکت ها یا تشکیل شرکت مشترک با تمرکز وظایف و تامین زیرساخت ها تاکید شده بود.
همچنین در صورت جلسه فوق درخصوص لزوم یکپارچه سازی طرح های توسعه از ابتدا تا انتهای زنجیره تولید فولاد به منظور رشد بهره وری نیروی انسانی، افزایش توانمندی رقابت پذیری واحدها در سطح بین المللی و کاهش هزینه های تولید نیز صحبت و تبادل نظر شد.
از سوی دیگر بر صرفه اقتصادی در وهله اول تاکید شده تا تصمیمات مربوط به بخش فنی و ظرفیت های هدف، پس از مطالعات دقیقتر ارائه شود.
گفتنی است، در جلسه نخست فولادی ها، حاضران با شکل گیری شرکت مشترک یا شرکت سهامی به منظور تامین زیرساخت ها و اشتراک در توسعه آینده منطقه موافقت کردند.
در این جلسه نحوه مشارکت و ادغام طرح های توسعه به سه روش پیشنهاد شد اول آنکه شرکت های موجود در منطقه ارزیابی و به نسبت ارزش آنها، در یک شرکت مشترک صاحب سهم شوند.
دوم آنکه کلیه فعالیت های انجام شده تاکنون در شرکت های منطقه به همان شکل سابق ادامه یابد و برای طرح های توسعه ای که در آینده اجرا خواهند شد شرکت مشترکی ایجاد شود.
و در آخر اینکه برای شروع همکاری ها، شرکتی با تمرکز وظایف بر تامین زیرساخت های زنجیره تولید فولاد تاسیس شود.
همچنین پیشنهاد شد تا لزوم سرمایه گذاری خارجی همچون اسار، کوروس، دانیلی و فوست آلپین بررسی شود.
در خاتمه نیز بر لزوم انجام مشارکت برای ادامه طرح های توسعه در منطقه اقتصادی خلیج فارس و حضور مشاور خارجی در کنار مشاور داخلی تاکید شده است.