افزایش تولید فولاد خام تا ۵۵میلیون تن به‌عنوان یکی از اهداف چشم‌انداز صنعت فولاد ترسیم شده است، اما آنچه می‌تواند ارزش بیشتری به تولید فولاد ببخشد تا مزیت نسبی فولاد در کشور را به مزیت رقابتی تبدیل کند، پیش رفتن به سمت تولید فولادهای خاص‌تر خواهد بود در غیراین صورت تنها با صرف تولید خام و ساده نمی‌توان از کیفیت بالاتر محصولات سخن گفت.
از سوی دیگر زمانی‌که بیشتر کارخانه‌های تولیدی فولاد کشور به یک نسبت فولاد خام و ساده تولید می‌کنند، جز اینکه در یک بازه زمانی سبب ایجاد اشباع در بازار شوند، عملکرد بهتری را نمی‌توانند از خود نشان دهند. بنابراین بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد که واحدهای تولیدی کشور گام‌های بلندتری برای تولیدهای جدیدتر در زمینه فولاد بردارند. یکی از تولیدات در زمینه فولاد خاص می‌تواند تولید ورق‌های رنگی باشد. البته تولید ورق‌های رنگی به دو دسته تقسیم می‌شوند، یک دسته ورق‌هایی هستند که با پایه ورق گالوانیزه تولید می‌شوند و بیشتر کاربرد آن در صنایع ساختمان‌سازی و لوازم‌خانگی است.
اما ورق‌های رنگی که با پایه قلع‌اندود تولید می‌شوند بیشتر در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما متاسفانه باوجود نیاز کشور و با توجه به تعداد واحدهای تولیدی و ظرفیت‌هایی که در فولادسازی خام در کشور ایجاد شده، ما تنها شاهد فعالیت چند واحد انگشت‌شمار در زمینه فولاد رنگی هستیم. این در حالی است که می‌توان با تولیدات بیشتر در این زمینه اقدام به مبادرت به تولید بیشتر کرد و به‌دنبال آن صادرات در زمینه ورق‌های خاص پیش رفت. هرچند در برخی از ورق‌های رنگی نیازمند فناوری‌های خاص‌تر هستیم که در این زمینه نیز واحدهای تولیدی ورق‌های رنگی ترجیح می‌دهند به سمت تولیدات ساده‌تر پیش بروند. برای مثال در تولید ورق‌های رنگی که با پایه گالوانیزه تولید می‌شود، واحدهای تولیدی بیشتر ورق‌های ساختمانی تولید می‌کنند که نیازمند فناوری چندان خاصی نیست، در حالی‌که صنایع لوازم‌خانگی و واحدهای تولیدی آنها نیازمند ورق‌های رنگی با شفافیت بیشتر هستند که این تولید نیز نیازمند فناوری خاص‌تر است. از این‌رو می‌طلبد با ورود فناوری در این زمینه برای تولید ورق‌های رنگی خاص‌تر گام برداشت تا هم بتوان نیاز لوازم‌خانگی را بیشتر پوشش داد و از سوی دیگر نیز به ارزش‌افزوده بیشتری در زمینه تولید فولاد دست یافت.