1.بازارها را حفظ کردیم
صادرات فولاد ایران در سال گذشته تحت تاثیر تحریم دچار مشکل شد. محدودیت های ایجاد شده اما باعث نشد که فولاد ایران جایگاهش در بازارهای جهانی را از دست بدهد. جای فولاد ما در بازارهای جهانی هنوز باز است و کشورها به دلیل نیاز به فولاد ایران و کیفیت خوب آن هم چنان به دنبال خرید از فولادسازان ایرانی اند. با وجود حفظ صادرات فولاد ایران به کشورهای خاورمیانه، اروپا و جنوب شرق آسیا نمی توان مشکلات ناشی از تحریم را نادیده گرفت اما نباید فراموش نکرد که از سال ها پیش با وجود این مشکل به سطح قابل توجهی از صادرات فولاد رسیدیم.
2.تحریم مانع توسعه نیست
تحریم نمی تواند از منظر دستیابی به فناوری تولید صنعت فولاد ایران محدود کند. صنعت فولاد ایران به طور کامل بومی شده و واحدهای صادرکننده اصلی فولاد در ایران مدرن شده است. از سوی دیگر در زمینه ساخت ماشین آلات، تجهیزات و طراحی مهندسی هم به توان بومی اتکا می کنیم.
3.صادرات 6 تا 7 میلیون تن فولاد دور از دسترس نیست
رشد تقاضای داخلی برای فولاد در سال جاری تابع رشد اقتصادی است. تشدید تحریم ها هم تهدید است و هم فرصت. از یک سو می تواند زمینه افزایش تقاضا برای تولید داخلی را فراهم کند و از سوی دیگر به کند شدن بعضی فعالیت های تولیدی انجامیده و تقاضا را کاهش می دهد. به نظر می رسد تقاضای داخلی فولاد در سال جاری به 16 تا 17 میلیون تن برسد. با وجود همه محدودیت ها دور از دسترس نیست که به صادرات شش تا هفت میلیون تن فولاد در سال 98 برسیم و مجموع فولاد تولیدی ایران هم بیش از 20 میلیون تن خواهد بود.
بهرام سبحانی، رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران