كاهش رشد اقتصادی چین و افت مصرف فولاد در آن كشور سبب شده بسیاری از كشورها در مناطق خاورمیانه، شمال آفریقا و شرق آسیا اقدام به طراحی تعرفه‌های جدید برای ممانعت از سرازیر شدن تولیدات مازاد از چین كنند.
درحال حاضر تولیدکنندگان فولاد با شرایط سختی مواجه شده‌اند، چراکه چین و روسیه و برخی از کشورها، محصولات خود را روانه بازار کرده و شرایط رقابتی سختی را برای فولادسازان داخلی ایجاد کرده‌اند.
با توجه به افت قیمت‌های جهانی سنگ آهن و فولاد، سال 2015، سالی دشوار برای تولیدكنندگان فولاد ارزیابی می‌شود.
افت حدود 2درصدی مصرف فولاد چین در ماه آگوست سال پیش كه كاهش قیمت این فلز در آن كشور را در پی داشت تولیدكنندگان چین را وادار كرد، منطقه خاورمیانه از جمله ایران را هدف نخست خود برای صادارت فولاد در نظر بگیرند.
به گزارش استیل ایران به نقل از دنیای اقتصاد، کشور آمریکا با بیش از ۱۰میلیون تن واردات فولاد در سال بیشترین سهم را در واردات به خود اختصاص داده و این در حالی است که پس از افت قیمت فولاد در بازار این کشور با اعمال تعرفه ۴۰درصدی واردات درصدد حمایت از فولادسازان داخلی خود برآمد. همچنین ترکیه به‌عنوان کشوری در حال توسعه که هم‌اکنون به قطب صنعت فولاد منطقه تبدیل شده نیز با افت قیمت فولاد برای حفظ صنایع داخلی همین میزان تعرفه را برای واردات تعیین کرده است، بنابراین در شرایطی که به دلیل سیاست‌های غلط دولت گذشته و همچنین تحمیل رکود تحریمی بازار فولاد ایران در شرایط توقف به سر می‌برد، اعمال تعرفه واردات برای حمایت از صنایع داخلی گریزناپذیر است.
نجات صنایع فولاد ترکیه از ورشکستگی با وضع تعرفه 30درصدی
درحالی که تولیدکنندگان ایرانی علاوه بر رکود تحریمی باید با کالاهای چینی و روسی که با تعرفه 4 درصدی به سادگی وارد کشور می‌شوند رقابت کنند، تركیه برای واردات فولاد تعرفه 30درصدی، مصر و ویتنام 37 درصدی وضع كرده و همزمان شركت‌های حاشیه خلیج فارس نیز درخواست خود را برای اعمال تعرفه 30درصدی واردات فولاد اعلام كرده‌اند. در این صورت علاوه بر واردات کنونی واردات دیگر کشورها نیز به سوی ایران سر ریز خواهد شد.
به گفته كارشناسان اقدامات كشورهای منطقه برای مقابله با فولادهای چینی با محدود كردن مسیر واردات و با وضع تعرفه‌های مشابه كشورهای دیگر، می‌تواند مانع سرازیر شدن تولیدات چین به ایران و زیان تولیدكنندگان فولاد شود.
همچنین در بازار داخل، ساخت و ساز رونق ویژه‌ای ندارد و برای کنترل تورم، رکود ایجاد شد و اجرای پروژه‌های ساخت و ساز و عمرانی که نیاز به سرمایه بالا دارند متوقف شده است.
تنها راهکار در شرایط موجود، وضع تعرفه‌هایی روی واردات از سوی دولت به منظور حمایت از تولید داخلی است. اکنون چالش اصلی تولیدکنندگان کنترل عوامل تولید و مواد خام و انرژی است یعنی تقاضای تولیدکنندگان علاوه بر وضع عوارض وارداتی روی محصولات فولادی و دخالت در کنترل مواد اولیه و زنجیره تکمیل ارزش فولاد است.
اگر تعرفه وضع نشود و دولت بر شرایط موجود رصد کافی و لازم را نداشته باشد تولیدکنندگان قدرت رقابت با چین و همسایه‌های شمالی کشور را ازدست خواهند داد، چراکه مشکل جدی حال حاضر صنعت فولاد کشور، تولید چین و کاهش قیمت‌های جهانی است. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که قیمت فعلی فولاد که 390 دلار بوده و نسبت به قیمت 520 دلار سال قبل کاهش یافته باز هم در سال 2015 با کاهش مواجه می‌شود که این به ما هشدار می‌دهد که باید بتوانیم هرچه زودتر خود را با شرایط بازار جهانی تطبیق بدهیم.
ما برای ادامه فعالیت خود در این شرایط دو برنامه داریم. یکی صادرات و دیگری کاهش قیمت تمام شده تولید و بی‌شک تنها با کاهش قیمت تمام شده تولید است که می‌توانیم به حضور مستمر خود دربازارهای جهانی ادامه دهیم.